उद्योगपती व शेतकरी–श्रमिक : अन्यायकारक तुलना
उद्योगपती व शेतकरी–श्रमिक : अन्यायकारक तुलना
उद्योगपतींच्या उत्पादनाला अनेकदा हमीभाव/सरकारी संरक्षण, कर्जसुलभता व करसवलती मिळतात. त्यामुळे ते अधिक श्रीमंत होतात आणि श्रीमंतीसोबत प्रतिष्ठा व “कर्तृत्ववान” असा दर्जा मिळतो. नक्कीच ते कर्तृत्ववान आहेत—यात दुमत नाही. पण त्या कर्तृत्वामागची खरी ताकद कोणाची? ती म्हणजे श्रमिकांचा घाम व शेतकऱ्यांची मेहनत.
- भांडवल विरुद्ध श्रम: उद्योगपती प्रामुख्याने भांडवल गुंतवतात व नफा घेतात; तर श्रमिक कारखान्यात, बांधकामावर, कार्यशाळेत प्रत्यक्ष उत्पादन करतात.
- प्रतिष्ठा कोणाला? घाम गाळूनही श्रमिकांना त्यांच्या कामाचा योग्य दाम मिळत नाही; म्हणून ते गरीबच राहतात आणि समाजात प्रतिष्ठा मिळत नाही.
- देशाची खरी ताकद: देश भांडवलदारांच्या पैशापेक्षा अधिक श्रमिकांच्या घामावर व शेतकऱ्यांच्या धान्यावर चालतो—ही वस्तुस्थिती आहे.
शेतकऱ्यांची स्थिती
शेतकरी दिवस–रात्र मेहनत करून सर्वांसाठी अन्न उगवतात; पण शेतमालाला स्थिर/हमीभाव न मिळाल्याने तेही गरीबच राहतात. गरीब असल्याने त्यांनाही अपेक्षित प्रतिष्ठा मिळत नाही आणि अनेकदा “कर्तृत्वशून्य” समजले जाते—जे अन्यायकारक आहे.
“शिक्षण कमी” हा गैरसमज
बर्याचदा शेतकरी–श्रमिकांविषयी “शिक्षण कमी” असा ठपका ठेवला जातो. पण शालेय शिक्षण हे शिक्षणाचे एक शाखा मात्र आहे. शेतात पीक घेण्यासाठी लागणारे ज्ञान, औद्योगिक उत्पादनासाठी लागणारे कौशल्य—हेदेखील शिक्षणच, फक्त त्याला कागदी प्रमाणपत्र नसते. ते अनुभवाचे शिक्षण आहे.
गरीबीचे मूळ कारण : सदोष अर्थ-वितरण
जर एखादा माणूस दिवस–रात्र प्रामाणिक मेहनत करूनही गरीबच राहतो, तर तो दोष त्या माणसाचा नसून व्यवस्थेचा आहे. देशातील गरीबीचे मूळ कारण म्हणजे श्रमिकांच्या शारीरिक–बौद्धिक परिश्रमांच्या उपयुक्ततेचे योग्य मूल्यमापन न करणारी सदोष अर्थ वितरण प्रणाली.
निष्कर्ष: भांडवल आवश्यक आहे; पण उत्पादनाची निर्मिती करणारा मूलस्तंभ श्रम आहे. श्रमिक व शेतकरी यांच्या घामाला योग्य दाम, सन्मान आणि सामाजिक प्रतिष्ठा मिळाली तरच खऱ्या अर्थाने समृद्ध भारत घडेल.
धोरणात्मक सुचवणूक (संक्षेप):
- श्रमिकांसाठी जीवननिर्वाह वेतन + उत्पादकता-आधारित बोनस.
- शेतमालासाठी कायद्याने अंमलात येणारा हमीभाव व पारदर्शक खरेदी.
- कौशल्य–प्रमाणन (Recognition of Prior Learning) द्वारे अनुभवाधारित शिक्षणाला मान्यता.
- नफा-वाटप/इक्विटी शेअर्सचा काही हिस्सा पात्र श्रमिकांना.
लेखक: अरुण पांगारकर
चळवळ: आदर्श अर्थ वितरण प्रणाली चळवळ तथा गरीबी हटाव चळवळ
(Movement for Ideal Economic Distribution and Poverty Eradication)
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home